Boekjes!

Ben nu al een paar dagen ziekjes maar ben ondertussen redelijk productief geweest qua crea bea projectjes. Heb journals gemaakt. Zoooo leuk om te doen...
xxx

Het knooppunt

Bovenstaande foto is van een knooppunt van snelwegen in LA, hier vlakbij. Een van de eerste dingen dat we gedaan hebben hier toen we hier in LA zijn gaan wonen is het kopen van een Tom Tom, ik denk namelijk dat ik zonder dit hulpmiddel de weg helemaal nooit op zou gaan, het is zo'n wir war van snelwegen en een hectiek van auto's. Als Andrew klaar is met zijn studie gaan we het liefst richting San Diego, voornamelijk om dit soort dingen te vermijden.
Maar in de tussentijd moet ik hier wel op pad en volg ik mijn Tom Tom.
De reden dat ik deze foto hier op de blog plaats is omdat het goed weergeeft hoe mijn leven op dit moment voelt. De laatste tijd is het voor mij wat moeilijker hier, het wennen aan de cultuur, het missen van mijn eigen land en de mensen en het opbouwen van een nieuw leven is moeilijk. Vaak trek ik me liever terug in mijn vertrouwde appartmentje zonder de strijd aan te willen gaan. Maar ik weet dat negeren van gevoelens en vermijden van de wereld geen optie is. Ik ga de weg op en volg mijn Tom Tom....Ik vraag God om mijn leven richting te geven en volg Hem, de route niet altijd makkelijk maar uiteindelijk kom ik altijd aan op plaatst van bestemming en het eindpunt is altijd beter dan ik zelf had kunnen bedenken.

Janneke

Familie weekend

Scott en Kihana

Zac en Grandma op nicht Lucie's afstudeerfeestje

Kihana en Malakai

Hillary

De muzikale familie: (oom) Brian, Scott, (neef) Phil, Andrew, Malakai en Hillary

Afgelopen weekend zijn we in Escondido geweest bij Andrew's ouders huis. Hier wat foto's, de kids zijn zo schattig.
Ik ben ziek (griep denk ik) dus niet echt in de mood om een heel verhaal te typen, hier moeten jullie het ff mee doen.
Liefs Janneke

Welkom terug in Amerika Scott & Teresa!

PHO! mmmm



Na zes jaar in Europa te hebben gewoond (Italie en Portugal) zetten Scott en Teresa weer voet aan het Californische land. Ze hebben van woensdag tot zaterdag bij ons gelogeerd en zaterdag hebben we ze naar Orange county gebracht vanwaar ze met de geleende auto van Scott's broer naar hun huis in Escondido (San Diego) zijn gereden. Het huis is de afgelopen zes jaar verhuurd geweest en ze hebben voordat ze verhuisden naar Italie veel dingen moeten verkopen. Dus ze kwamen aan in een leeg huis, de spullen die ze hebben opgeslagen komen volgende week aan. Het is vreemd voor hun om na al die tijd weer terug te zijn, ze hebben zoveel meegemaakt en nieuwe mensen leren kennen in de afgelopen jaren...en nu zijn ze weer terug in hun 'oude leventje'.
Wij zijn heel erg blij dat ze nu 2 uur rijden van ons af wonen (ipv. 13 uur vliegen) en kunnen niet wachten om in de weekenden naar hun toe te gaan.

We hebben leuke dagen met ze gehad en vooral veel bijgekletst. We zijn vrijdag avond wezen eten bij een vietnamees restaurant, bekend in deze omgeving. Ik wil dit ff met jullie delen omdat het echt een aanrader is. Het bekende gerecht is Pho, een mega gevulde noedelsoep (vis en/of vlees, wontons, verse groeten en kruiden) en het is super betaalbaar, wij betaalden voor een hele maaltijd met drinken en ook nog loempia's 6 dollar per persoon! (kijk, daar wordt ik nu blij van ;) Dus, ga op zoek naar een vietnamees restaurant bij jou in de buurt en je wordt (hopelijk ;) niet teleurgesteld.

Andrew gaat nu zijn finals week in, hij heeft een paar examens en moet verslagen schrijven. Daarna heeft hij een week vrij en gaat dan zomerlessen volgen. Zijn stage gaat goed, hij heeft zijn eerst clienten gezien voor therapie en heeft een goed gevoel over de eerste sessies.

Het is niet te geloven hoe snel de tijd gaat, we zijn over een paar weken alweer een jaar hier!

Sushi verjaardags party

Afgelopen vrijdag was mijn verjaardag en zoals ik al eerder vertelde was Andrew er niet dus ik had een sushi meiden party georganiseerd. Het was echt heel gezellig, er waren 11 meiden en ik voelde me heel speciaal. Het was wel heel raar dat ik mijn verjaardag vierde met mensen die ik een jaar geleden nog niet eens kende maar het deed me ook goed te weten dat ik in dit jaar genoeg mensen heb leren kennen om een klein feestje te geven. Het klinkt misschien raar maar ik was een tijd geleden soort van zenuwachtig of ik wel mensen had om uit te nodigen op mijn verjaardag. Toen Andrew een paar maanden geleden het weekend weg boekte had ik echt zoiets van 'als ik maar niet alleen op mijn verjaardag zit, dat is wel heel depri'. De hele dag was eigenlijk onverwacht super. Brigitte belde me snachts al op vanuit NL om me te feliciteren...oeps, tijdsverschil vergeten! S'ochtends heb ik Connie, Loes en mijn ouders aan de telefoon gehad. Ook had ik allerlei mailtjes en e-cards. Bedankt allemaal vanuit Nederland!!! Christen kwam langs op mijn werk om een verjaardags capuchino brengen en mijn collega's hadden taart besteld. Ik denk de eerste keer in mijn leven dat ik op mijn verjaardag kaarsjes heb uitgeblazen, lekker Amerikaans. Ik moest voor mezelf in het Nederlands 'lang zal ze leven zingen'...hopelijk onthouden ze het voor volgend jaar ;). Zac en Brandon kwamen als verassing op mijn werk langs toen ze Andrew ophaalden, Zac had ik al meer dan een jaar niet gezien dus dat was top!

De sushi party was geslaagd, ik had bij een japanse supermarkt en viszaak de ingredienten gekocht en het was simpel en leuk om samen te maken. Ondertussen ook een fles Sake opgedronken en dat bracht de stemming er natuurlijk wel in :) Om 23:00 uur zijn we nog frozen yoghurt gaan halen in Old Town en omdat ik jarig was werd de hele zaak (incl. zo'n 50 klanten) stilgelegd om voor mij Happy b-day te zingen. Ik kreeg ook nog een ballon en gratis frozen Yoghurt met aarbeien! Al met al een verassend leuke verjaardag.

De volgende ochtend kwam ik later dan gepland op gang om naar San Diego te rijden (laat naar bed + sake = slome ochtend). Het was de eerste keer dat ik in mijn eentje zo'n afstand heb gereden hier in de VS. Maar 2.15 uur is voor Amerikaanse begrippen een kippe-eindje. Ik vond het heerlijk om in mijn eentje rond te tuffen, dat ga ik vaker doen! Het was een heel leuk weekend met Hillary en Monique en de kids. We hebben lekker bijgekletst en met de kinderen gespeeld, ik had Malakai ook al meer dan een jaar niet gezien en hij is echt veranderd. Hij is nu bijna 4 en verteld hele verhalen. Ik hoop snel wat foto's te hebben. Ik had geen camera het weekend.

Nu zijn Andrew's ouders bij ons. Ze zijn gisteravond aangekomen. Ze hebben de afgelopen 6 jaar in Europa gewoond en verhuizen terug naar San Diego. Na de tussenstop bij ons gaan ze naar hun eigen huis, wat ze de afgelopen zes jaar verhuurd hebben. Ik ben erg blij dat ze hier weer wonen!!!

Fijn weekend allemaal!